Ayrılıklar her zaman bir tarafın “hatalı” olması yüzünden yaşanmaz. Bazen iki insan birbirinin zamanına, ruhuna, hayallerine sığmaz olur. Suçlama kendini. Sarıl. İçindeki çocuğu, geçmişte canı yanan o kişiyi anlayışla kucakla

Duygular bastırıldıkça büyür, yazıldıkça hafifler. Her gün birkaç satır bile olsa, içini dök bir deftere. Öfkeni, özlemini, pişmanlığını, umutlarını... Yazmak, içsel bir temizlik gibidir. Zihnine nefes aldırır.

Küçük hedeflerle başla. Belki bir kitap bitirmek, bir kursa katılmak ya da uzun zamandır yapmak istediğin o doğa yürüyüşünü planlamak. Her hedef, seni "o ilişkiden sonrası"na daha sağlam taşır.

Eski sevgiliyle tekrar iletişim kurma isteği geldiğinde, ya da seni yoran başka bir bağ geri çekmek istediğinde, nazik ama net bir “hayır” diyebilmeyi öğren. Bu, kendine duyduğun saygının bir yansımasıdır.

Sevgi bir daha gelir mi, başkası olur mu? Evet, ama önce sen kendine iyi bakarsan... İyileşmek, yepyeni bir bağa yer açmaktır. Ve o bağ, bu defa daha farkında, daha güçlü bir sen ile kurulacak.

Birini sevmek güzeldir, ama kendini sevmek en devrimci eylemdir. Sen tek başına da yeterince güzel, anlamlı ve tamam bir varlıksın. Aşk, bir tamamlayıcı değil; bir paylaşım olmalı.

ve bütün bunların işe yarayıp yaramadığını test et. Eğer sorun devam ediyorsa bir psikolog ile görüşmenizde yarar var.